طراحی آپارتمان

ساخت و طراحی آپارتمان کاملا متفاوت با منزل شخصی و ویلاها به شمار می رود. آپارتمان ها عموما بسته به نوع منطقه، تراکم جمعیت و نیاز هر منطقه و مجوزهای مربوطه دارای تعداد طبقات، واحد، متراژ و حتی کاربری های مختلف هستند. به همین دلیل بسیاری از مهندسین و معمارانی که در کار طراحی خانه و ویلا مهارت دارند در زمینه طراحی آپارتمان نمی توانند موفق باشند.

امروزه هم به دلیل افزایش جمعیت و شهرنشینی و ساخت آپارتمان های بسیار بلند با واحدهای زیاد و ایجاد فضای لازم برای پاسخگویی به نیازهای موجود، ساخت آپارتمان های نقلی تا پنت هاوس و لاکچری افزایش پیدا کرده است. با این حال مهمترین چالش در طراحی آپارتمان، ایجاد فضاسازی و در نظر گرفتن مکان مناسب برای قسمت های مختلف خانه است. در کنار این موارد باید تمامی استانداردهای لازم در خصوص طراحی آپارتمان اداری، تجاری و مسکونی رعایت شود تا بتوان با اطمینان در مورد کیفیت بالای ساخت آن صحبت کرد. در ادامه ابتدا با مراحل طراحی آپارتمان و سپس اصول و ضوابط و در نهایت طراحی و ساخت بخش های مختلف آن صحبت خواهیم کرد.

مراحل طراحی آپارتمان

برای طراحی شهرک آپارتمانی و یا آپارتمان های مستقل باید یکسری مراحل طی شوند که صرف نظر از نوع کاربری و سبک ساخت، مشترک هستند. در ادامه با این مراحل بیشتر آشنا می شوید:

• گودبرداری آپارتمان:

اولین مرحله در طراحی ساختمان های آپارتمانی، گودبرداری یا حفر زمین است. عمق کندن حفر برای گودبرداری بستگی به ارتفاع آپارتمان دارد و طبیعتا هر چقدر ارتفاع ساختمان بیشتر باشد، گودبرداری هم بیشتر خواهد شد. پس از اینکه میزان گودبرداری توسط محاسبات مهندسین انجام شود، عملیات حفر و کندن زمین با ماشین آلات پیشرفته توسط گروه معماری آد شروع می گردد.

• پی گذاری آپارتمان:

دومین مرحله در طراحی خانه آپارتمانی، پی گذاری است که مهمترین مرحله نیز به حساب می آید. در طراحی و ساخت آپارتمان اگر مرحله پی گذاری به خوبی محاسبه نشود و انجام نگیرد استحکام و قدرت ساختمان به شدت کاهش پیدا می کند. پی آپارتمان در خنثی کردن نیروهایی که به آن وارد می شود و سپس انتقال به زمین نقش اساسی دارد. اگر پی ساختمان براساس استانداردها و قوانین سازمان نظام مهندسی طراحی و اجرا شده باشد، استحکام بالای آپارتمان را تضمین خواهد کرد و جلوی ارتعاشات مزاحم ناشی از رفت و آمد وسایل نقلیه سنگین را خواهد گرفت.

• آرماتوربندی و اسکلت ساختمان:

مرحله بعدی طراحی و ساخت آپارتمان، آرماتوربندی و اسکلت ساختمان است که باید در طی مراحل طراحی با محاسبات دقیق به طور کامل این مورد بررسی شود. نوع بتن، قرارگیری ستون و اسکلت ها باید در مرحله طراحی لحاظ شوند و همچنین باید بار حاصل از آپارتمان و بخش های مختلف آن مشخص گردند تا تعداد و نوع ستون ها و محل قرارگیری در پلان مشخص گردد.

• طراحی راه پله و امکانات آپارتمان:

بعد از طراحی اسکلت ساختمان و محل قرارگیری ستون ها، نوبت به طراحی راه پله و امکانات ضروری آپارتمان می رسد. تعداد و نوع راه پله، ارتفاع مناسب پلکان و طول آنها و همچنین در نظر گرفتن استانداردهای لازم برای تحمل بار ناشی از رفت و آمد ساکنین از جمله مراحل بسیار مهم طراحی آپارتمان محسوب می شود.

امکانات آپارتمان مثل سیستم تهویه، لوله کشی های آب و گاز، تأسیسات، آسانسور و غیره باید همگی در طی این مرحله از طراحی آپارتمان مشخص شوند. طبق توضیحات داده شده، دیزاین آپارتمان کاملا متفاوت با ساختمان های مسکونی و غیر مسکونی است. برای آشنایی بیشتر با این پروسه طراحی، در ادامه به بررسی اصول و ضوابط طراحی آپارتمان می پردازیم.

 

اصول و ضوابط طراحی آپارتمان

طراحی واحدهای مسکونی آپارتمانی با هر نوع کاربری و در هر منطقه ای که باشند باید با در نظر گرفتن اصول و ضوابط سازمان نظام مهندسی انجام شود. اصول طراحی آپارتمان نکات بسیار مهمی هستند که مستقیما بر روی کیفیت کار، نحوه و راحتی استفاده، استحکام و دوام و رعایت استانداردهای لازم تأثیر می گذارند. در ادامه به اصول طراحی آپارتمان با حداکثر استفاده از فضا می پردازیم:

• طراحی آپارتمان در درجه اول باید براساس نیاز و خواسته های کارفرمایان باشد تا بتوان پلان کلی را به خواسته آنان نزدیکتر ساخت

• در طراحی آپارتمان های جدید باید از بروزترین متدها و شیوه ها استفاده نمود چرا که قوانین و استانداردها متناسب با شرایط امروزی تغییر کرده اند

• فشرده سازی بافت آپارتمان ها و افزایش تراکم ساختمان سازی باعث شده تا طراحی بهینه و کاربردی برای فضاهای مختلف آپارتمان بیش از پیش اهمیت پیدا کند

• دیزاین آپارتمان باید از معماری گرفته تا سازه و تأسیسات را شامل شود

• نورگیری آپارتمان مسأله بسیار مهمی است که با توجه به تراس و بالکن داشتن طبقات بالایی و مزاحمت برای ورود نور به طبقات پایینتر دقت و طراحی ویژه نیاز دارد

• سیرکولاسیون یا شیوه حرکت در فضا مورد بسیار مهم بعدی در بین اصول طراحی آپارتمان محسوب می شود

• طراحی آشپزخانه آپارتمان به دلیل اینکه بخش زیادی از فعالیت های حیاتی خانه در آن انجام می گیرد و نیازهای روزانه در آن رفع می گردد باید کاملا استاندارد باشد. نورگیری و تهویه کامل و مستقیم مورد مهم بعدی است که باید به آن توجه داشت. قرارگیری بخش های مختلف در آشپزخانه و کاربردی ساختن کامل آن بسیار مهم است. همچنین محل جاگیری آشپزخانه در پلان بهتر است در سمت غربی باشد و نور غرب را بگیرد. همچنین طبق ضوابط طراحی آپارتمان، باید حداقل 10% مساحت کل خانه به آشپزخانه اختصاص داده شود. در طراحی آشپزخانه آپارتمان باید مشخص کرد که کارفرما نیاز دارد فضای غذاخوری جزوی از آن باشد یا بین آشپزخانه و نشیمن قرار گیرد.

• در طراحی آپارتمان نقلی تعداد و اندازه اتاق ها و حتی مکان قرارگیری آنها بسیار حساستر از آپارتمان های بزرگ است چرا که هر گونه اشتباه در آن تأثیر منفی زیادی روی کاربری و استفاده مفید و حداکثری از فضاها می گذارد. پس از مشخص شدن تعداد و مکان قرارگیری اتاق ها باید براساس نوع استفاده متراژ آنها هم تعیین شود. اما نکته ای که برای اتاق های کلیه آپارتمان ها موقع طراحی باید دقت نمود، جهت گیری آنهاست. طبق اصول طراحی آپارتمان، توصیه می کنند اتاق خواب ها در جهت شرقی باشند تا نور شرق یا جنوب منزل را بگیرند. ضمنا در طراحی باید مشخص شود که تراس و بالکن از طریق اتاق خواب ها دسترسی پیدا کنند یا پذیرایی و در هر صورت هیچ اختلالی در کاربری فضا ایجاد نکنند. • در طراحی آپارتمان های جدید به امنیت و زیرسازی ها و نکات ایمنی هم توجه ویژه ای می شود. بدین منظور باید مواردی مثل راه های خروجی مخصوصا خروج اضطراری، سیستم های اطفا حریق و ضد سرقت، جان پناه های مناسب بای تراس و بالکن، ارتفاع استاندارد نرده برای پلکان و غیره بررسی شوند

• یکی از مواردی که در طراحی داخلی آپارتمان باید به آن توجه کرد مشخص کردن تقریبی چیدمان وسایل است. با اینکه برخی افراد تصور می کنند این کار بر عهده دکوراتور داخلی است اما طراح داخلی آپارتمان هم باید در مرحله ایجاد پلان، تا حدی نوع چیدمان وسایل را هم برحسب سلیقه و نیاز کارفرما و کاربری هر فضا مشخص کند

• یکی از مهمترین اصول طراحی آپارتمان، انتخاب متریال مناسب برحسب نوع کاربری، سبک ساخت، ویژگی های اقلیم و البته بودجه کارفرماست.

• طراحی سرویس بهداشتی و حمام در آپارتمان ها اگر طبق استاندارد و اصول معین شده پیش برود روی سلامت ساکنین تأثیر مثبت خواهد داشت. طبق ضوابط طراحی آپارتمان در بخش حمام و سرویس بهداشتی، عرض درب ها باید بین 60 تا 80 ارتفاع بین 2 تا 2.05 متر باشد. ضمنا باید مشخص شود که کارفرما تمایل به جداسازی کامل این دو بخش دارد یا دیوار کاذب و دیوار شیشه ای هم کفایت می کنند. تهویه مناسب و حتی نورگیری هم اهمیت بالایی دارند.

• طراحی پارکینگ آپارتمان ها به اندازه طراحی داخلی هر یک از واحدها مهم است. در طراحی پارکینگ باید دقت کرد که محل آن در طبقه زیر همکف یا همکف باشد. در طبقه زیر همکف باید فضایی هم برای رمپ طراحی شود. ابعاد پارکینگ هم با توجه به متراژ واحدهای آپارتمان مشخص می گردد. در طراحی آپارتمان هایی که متراژ هر واحد بیشتر از 150 متر است، باید بیشتر از یک پارکینگ در نظر گرفت.

• در طراحی داخلی آپارتمان کوچک که مساحت مفید هر واحد کمتر از 130 متر مربع است اصلا نباید 3 اتاق خواب طراحی شود. طراحی سه اتاق خواب برای واحدهای آپارتمانی مناسب است که مساحت مفید آنها بین 140 تا 180 متر مربع باشد. همچنین در واحدهایی که مساحت مفید کمتر از 150 متر مربع است نشیمن خصوصی نباید طراحی کرد. عدم توجه به این موارد باعث کاهش کیفیت سایر فضاهای ساختمان خواهد شد.

با افزایش جمعیت انسان ها، نیاز به مسکن نیز به طور گشترده افزایش یافته است. در کلان شهرها این نیاز با ساخت آپارتمان های بلند و چند طبقه تامین میشود. در طراحی آپارتمان ها نکات و اصول زیادی حاکم است. رعایت کردن آن به افزایش رفاه و آسایش ساکنان کمک میکند. در ادامه دفتر معماری آد به بررسی برخی از این نکات میپردازد.

نکات طراحی پلان آپارتمان

اولین و مهم ترین نکته در طراحی آپارتمان توجه به جانمایی فضاهای عمومی و خصوصی در پلان آپارتمان است.

توجه به نورگیری فضاها در طراحی آپارتمان:

خورشید از سمت مشرق طلوع کرده و از سمت مغرب غروب میکند. به همین دلیل نورگیری آپارتمان های شمالی و جنوبی باهم متفاوت است. نشیمن و پذیرایی از جمله فضاهایی هستند که نیاز به حداکثر نورگیری دارند. به همین دلیل در ساختمان های شمالی عموما این فضاها را مشرف به حیات و در ابتدای ساختمان طراحی میکنند. در ساختمان های جنوبی عموما این فضاها در انتهای نقشه و مشرف به حیات قرار داده میشوند تا بیشترین نور را دریافت کنند.

در آپارتمان های جنوبی، اتاق خواب ها را در ضلع جنوبی و مشرف به خیابان طراحی میکنند. طراحی آپارتمان در فضاهای نشیمن و پذیرایی عموما از پنجره های بلند و عریض برای جذب حداکثر نور استفاده میشود. قرار دادن این نوع پنجره در اتاق خواب ها، اتاق تلویزیون و نشیمن خصوصی ممکن است کاربری این فضاهارا مختل کند. بنابرین توجه به مکان ساختمان، شدت تابش آفتاب، شرایط ساختمان های مشرف در هنگام طراحی پلان ساختمان از اهمیت زیادی برخوردار است. فضای آشپزخانه به دلیل وجود وسایل گرم کننده مثل اجاق گاز، پکیج و یخجال فیریزر به طور معمول گرم تر از سایر نقاط آپارتمان است. به همین دلیل لازم است که این فضا به گونه ای تعبیه شود تا نور به طور مستقیم و با شدت به آن نتابد. به این منظور میتوان آشپزخانه را با کمی عقب نشینی و فاصله از نمای اصلی آپارتمان قرار داد تا هم نور خوبی دریافت کند و هم از گرم شدن بیش از حد آن جلوگیری شود.

توجه به مساحت فضاها در طراحی آپارتمان:

در طراحی پلان آپارتمان لازم است که حداقل استاندارد های طراحی ساختمان در نظر گرفته شود. آشپزخانه یکی از پرکابرد ترین فضاهای خانه است. به همین دلیل نباید مساحتی کمتر از 10 درصد از زیربنای کل نقشه را داشته باشد. برای انتخاب تعداد اتاق خواب در طراحی آپارتمان لازم است که متراژ کل خانه در نظر گرفته شود. حداقل متراژ لازم در یک اتاق خواب 12 متر است. در ساختمان هایی که بیشتر از سه اتاق خواب دارند، یکی از آنها به عنوان اتاق اصلی باید بزرگتر از 15 متر باشد. برای حفظ کیفیت تمام فضاها، در متراژهای کمتر از 130 متر بیشتر از دو اتاق خواب تعبیه نمیشود. متراژ بین 140 تا 180 متر معمولا به صورت سه خوابه طراحی میشود.

برای قرار دادن نشیمن خصوصی در یک واحد سه خوابه لازم است که متراژ آن بیشتر از 150 متر باشد تا نورگیری مناسبی داشته باشد و مبلمان به خوبی در آن چیده شود. وجود تراس در آپارتمان ها ضرورت زیادی دارد. هنگام جایگذاری تراس در پلان باید همجواری ها، دسترسی و مساحت آن توجه کرد. بیشترین کارایی تراس زمانی است که مستقیما از آشپزخانه قابل دسترسی باشد. به همین دلیل بهترین مکان برای قرار دادن تراس، در امتداد اَشپزخانه و مشرف به حیات است. در آپارتمان های بزرگتر از 90 متر مساحت تراس بهتر است در حدی باشد که یک میز دونفره در آن جای بگیرد. توجه به روابط بین فضا ها و سرکولاسیون: مهم ترین نکته ای هنگام طراحی پلان آپارتمان ها باید به آن توجه کرد ارتباط بین فضاها و نحوه ی دسترسی است. در طراحی پلان بهتر است که درب ورودی ساختمان به نحوی قرار بگیرد که رو به پذیرایی یا نشیمن باز نشود. در ورودی ساختمان بهتر است فضایی به عنوان رختکن در نظر گرفته شود. این فضا از ورود مستقیم افراد به فضای خصوصی خانه جلوگیری میکند. علاوه بر این فضایی را نیز برای قرار دادن کفش ها و لیاس ها ایجاد میکند.

اگر فضای کافی برای ورودی جداگانه نباشد، میتوان آن را با ورودی سرویس بهداشتی یا نشمین خصوصی ترکیب کرد. نکته ی دیگر در طراحی پلان آپارتمان این است که اتاق ها، حمام و سرویس بهداشتی نباید از فضاهای عمومی مانند آشپزخانه و نشیمن قابل رؤیت باشند. چیدمان و طراحی اتاق خواب باید به گونه ای باشد دسترسی به درب اتاق خواب و نورگیری فضاها را تحت تاثیر قرار ندهد.

طراحی بخش های مختلف آپارتمان

همانطور که در ابتدای توضیحات هم اشاره کردیم طراحی آپارتمان در زندگی شهرنشینی اهمیت بسیار بالایی دارد و حتما باید طبق اصول و ضوابط خاص خود پیش برود. علاوه بر اصول کلی که به آنها اشاره کردیم، طراحی فضاهای مختلف آپارتمان هم باید طبق اصول و نکات ویژه ای انجام شوند که در ادامه اشاره می کنیم:

• طراحی بالکن و تراس آپارتمان:

در ابتدا باید در نظر داشته باشید که بین تراس و بالکن تفاوت عمده وجود دارد و یکی از مهمترین تفاوت ها، سرپوشیده بودن بالکن و روباز بودن تراس است. همچنین تراس ها ابعاد کوچکتری دارند و متراژ آن جدای از متراژ آپارتمان محاسبه می شود.

در طراحی بالکن آپارتمان و همچنین تراس باید به شیب بندی استاندارد کف، ارتفاع میله ها و جان پناه، سبک کلی نما و متریال مناسب دقت شود. همچنین طراحی تراس آپارتمان باید به گونه ای باشد که در طبقات بالاتر بتواند از شدت و تأثیرات بادهای گرم و سرد در فصول مختلف سال بکاهد و از مزاحمت آنها کم کند.

• طراحی پارکینگ آپارتمان:

در طراحی پارکینگ آپارتمان باید به نکات و اصول ویژه ای توجه داشت تا همه ساکنین بتوانند به خوبی از آن استفاده کنند. محل قرارگیری پارکینگ باید در طبقه همکف یا زیر همکف با رمپ اختصاصی باشد. پارکینگ باید به گونه ای طراحی شود که پارک کردن یک ماشین فضای ماشین های مجاور را مسدود نکند، فضای کافی برای دور زدن و پارک خودروها وجود داشته باشد.

همچنین نوع متریالی که برای کف پارکینگ انتخاب می شود باید دوام و ماندگاری بسیار زیادی داشته باشد. تجهیزات نورپردازی پارکینگ باید به گونه ای انتخاب شوند که نور کافی در کل فضا پخش شود. ورودی و خروجی پارکینگ به خوبی مشخص شده باشد، تهویه و ارتفاع سقف استاندارد باشند و فضاهای مختلف پارکینگ هم به خوبی جداسازی شده باشد. در طراحی پارکینگ آپارتمان باید دقت کرد که برای هر ماشین، مساحت 5 در 2.5 متر در نظر گرفته شود. بهتر است در طراحی ورودی و خروجی را یکسان نگیرید. تعداد سرویس بهداشتی باید با تعداد افراد ساکن متناسب باشد. همچنین موتورخانه باید در فضای مجزایی از پارکینگ قرار بگیرد و کلیه تأسیسات از پارکینگ به طبقات بالایی بروند.

• طراحی حیاط و فضای سبز آپارتمان:

طراحی حیاط آپارتمان و فضای سبز دو بخش بسیار مهم به شمار می روند. فضای سبز در آپارتمان کمک می کند تا استرس و تنش اعضای آپارتمان از بین بروند، آلودگی های صوتی و هوا کاهش شدیدی پیدا کند، امکانات مختلف را بتوان در حیاط آپارتمان اضافه کرد و محلی برای شادی و تجدید روحیه ساکنین باشد. این تأثیرات مثبت در شرایطی رخ خواهد داد که تمامی اصول و نکات طراحی آپارتمان، بخش حیاط و فضای سبز به درستی رعایت شده باشند.

مهمترین اصول طراحی فضای سبز حیاط آپارتمان را می توان نورگیری، آبرسانی، تعادل، کنتراست، هارمونی و در نظر گرفتن نوع مالکیت (عمومی، نیمه خصوصی، خصوصی، خیابانی) نام برد. اما مهمترین اصول طراحی حیاط آپارتمان شامل مواردی مثل ایجاد تعادل بین المان های مختلف، ایجاد نقطه کانونی مثل طرح های برجسته یا مجسمه ها، پرهیز از شلوغی در طراحی، بکارگیری ریتم و تکرار منظم المان ها، مقیاس و تناسب و در نهایت رعایت کردن سادگی در عین زیبایی است. حتی در طراحی حیاط آپارتمان باید محل نصب و نوع تجهیزات نورپردازی و نصب آبنماهای محوطه، محل احداث گلخانه، ارتباط بخش های مختلف به شکل مؤثر و همچنین کاربردی بودن فضاها و المان های مختلف مشخص گردند.

• طراحی لابی آپارتمان:

لابی در آپارتمان هایی که تعداد ساکنین زیادی دارد فضایی عمومی و مشترک برای دورهمی، کنترل رفت و آمد و حتی جلسات مدیران ساختمان با ساکنین و غیره محسوب می شود. بنابراین لابی چون به تمامی ساکنین آپارتمان تعلق دارد باید به گونه ای طراحی شود که رضایت تمامی آنها را جلب کند. در طراحی لابی آپارتمان باید به وجود بخش های نگهبانی و نشیمن دقت کرد تا هم کاربرد واقعی خود را داشته باشند و هم در مکان درست قرار گرفته باشند.

با توجه به اینکه لابی آپارتمان به نوعی نماینده ساکنین در برابر افراد تازه وارد است بنابراین باید طراحی آن درخور منطقه ای که آپارتمان در آن واقع شده، امکانات و سبک طراحی و شایسته ساکنین آن باشد. از اصول مهم طراحی لابی ساختمان باید به تفکیک مناسب فضاها، هماهنگی سبک دکوراسیون داخلی طراحی لابی با محیط بیرونی، نورگیری مناسب با تعداد و جای مناسب قرارگیری پنجره ها، کفپوش و دیوارپوش مناسب، طراحی بخشی مخصوص قرارگیری گیاهان و دیوار سبز، طراحی بخشی مخصوص قرارگیری آسانسورهای خدماتی و مخصوص حمل بار و همچنین در نظر گرفتن فضای مناسب برای امکانات مختلف دقت ویژه داشت.

• طراحی ورودی آپارتمان:

ورودی آپارتمان را می توان فضایی بین محیط بیرون و لابی در نظر گرفت که شاید از نظر برخی افراد اهمیت چندانی نداشته باشد چون صرفا از این فضا رفت و آمد صورت می گیرد. با این حال نکات خاصی در رابطه با طراحی ورودی آپارتمان وجود دارد که با رعایت آنها سطح کیفی ساخت آپارتمان بالا خواهد رفت.

در برخی آپارتمان های مجهز و پیشرفته علاوه بر حراست در لابی، نگهبان در ورودی آپارتمان هم قرار دارد. بنابراین در طراحی ورودی آپارتمان ها باید فضای کافی برای نگهبان (ها) وجود داشته باشد. همچنین با توجه به تعداد ساکنین و میزان رفت و آمد باید پهنای بخش ورودی به اندازه کافی باشد تا در عبور و مرور ساکنین یا عبور وسایل و اثات مشکل ایجاد نکند. همچنین گیت های مخصوص یا کلیدهای ورود، نورپردازی های هوشمند و غیره نیز در این فضا انجام می شوند که در مرحله طراحی باید به آنها دقت شود.

• طراحی انباری آپارتمان:

امروزه ساختمان ها بسیار متفاوت شده اند و خبری از حیاط های بزرگ و یا اتاق های با متراژ بالا برای قرارگیری وسایل زیاد نیست. بنابراین باید در طراحی آپارتمان فضای مخصوصی به نام انباری در نظر گرفت تا آن دسته از وسایلی که ضرورت آنچنانی ندارند در این قسمت ذخیره شوند. بنابراین طراحی این فضا بسیار مهم است و باید به اصول و ضوابط آن پایبند بود. از جمله اصول طراحی انباری آپارتمان می توان به محل احداث آن در حیاط یا زیرزمین اشاره کرد چرا که اگر آپارتمان دارای زیر زمین باشد و یا در اثر احداث این فضا پارکینگ حذف شود، طراحی فضای انباری در همکف قانونی نیست. ارتفاع فضای انباری باید حداقل 2.10 متر باشد.

در طراحی آپارتمان کوچک، عرض انباری حداقل باید یک متر باشد. چنانچه کارفرما قصد داشته باشد انباری را در قسمت مشاع مثل پشت بام طراحی و احداث کند باید مجوز ساخت از شهرداری و رضایت ساکنین را داشته باشد و شرکت های ساختمانی بدون این موارد مجاز به طراحی و ساخت نیستند. حداقل فضای طراحی شده برای انباری آپارتمان ها باید 2 متر مربع باشد و تا 20 متر مربع نیاز به مجوز جداگانه نیست. در صورتی که انباری ها به شکل پیوسته و چسبیده به هم هستند، باید ضخامت دیوار بین آنها حداقل 10 سانتیمتر در سفت کاری باشد و با سایر فضاها حداقل 20 سانتیمتر ضخامت داشته باشد.

• طراحی پذیرایی آپارتمان:

طراحی پذیرایی در آپارتمان ها مخصوصا آپارتمان های به اصطلاح نقلی حساسیت بالایی دارد. پذیرایی هر فضای مسکونی اگر به درستی و طبق ضوابط مهندسی طراحی نشود نارضایتی شدید ساکنین را به همراه خواهد داشت. پذیرایی مرکزیت هر فضای مسکونی است و باید تمامی استانداردهای لازم جهت انجام کارهای روزانه و تفکیک بندی سایر فضاها نسبت به آن انجام شود.

پذیرایی آپارتمان ها بسته به سبک طراحی و نیاز ساکنین باید طراحی شود. اگر نیاز به قرارگیری قفسه کتابخانه در پذیرایی است باید مکان مناسب برای آن در نظر گرفته شود. طراحی کلی فضا باید طوری باشد که از شلوغی و بی نظمی جلوگیری شود که این مورد در طراحی آپارتمان کوچک که با محدودیت فضا روبرو هستند بسیار مهم است. تفکیک بندی اتاق ها و آشپزخانه، فضای غذاخوری و نشیمن از پذیرایی باید همراه با مرزبندی مشخص باشد. نقاط کانونی بسته به متراژ پذیرایی و نوع چیدمان به درستی انتخاب شوند. رنگی که برای طراحی پذیرایی انتخاب می گردد بسته به سبک دکوراسیون داخلی و مساحت آن باشد. الگوی دیوارپوش ها به درستی انتخاب شوند، الگوهای عمودی به بلندتر به نظر رسیدن سقف و الگوهای افقی به وسیع تر نشان دادن فضا کمک می کنند.

• طراحی راه پله آپارتمان:

در آپارتمان ها راه پله ها نقش بسیار مهمی دارند و حتی وجود آسانسور هم نمی تواند مانع از حذف پلکان در آپارتمان شود. راه پله ها کمک به کاهش ترافیک رفت و آمد با آسانسورها می کنند، حمل و نقل اثاثیه در برخی آپارتمان هایی که محدودیت داشته باشند با راه پله ها انجام می شود، راه پله های اضطراری در مواقع بروز خطر نجات آفرین است و غیره. بنابراین با توجه به اهمیت راه پله در آپارتمان باید طراحی حرفه ای و اصولی انجام شود. در طراحی راه پله آپارتمان باید به مواردی مثل حداقل عرض پله ها، ارتفاع و اندازه کف پله، عدم وجود پله تکی در پاگرد و ابعاد پاگردها، ابعاد و سایز نرده و جان پناه، طراحی پلکان مارپیچ و غیر مستقیم در برخی آپارتمان ها، راه پله های اضطراری و نحوه دسترسی تمامی ساکنین در طبقات مختلف به آن و غیره توجه شود. جنس و متریال ساخت راه پله نیز باید متناسب با سبک کلی ساختمان انتخاب شود.

طراحی آپارتمان براساس سبک های دکوراسیون

نقش سبک های دکوراسیون داخلی در طراحی آپارتمان های مسکونی، اداری و تجاری روز به روز بیشتر می شود. هر یک از سبک های معماری ویژگی های خاص خودشان را دارند که اگر شرکت های ساخت و ساز و معماری نسبت به اصول و خصوصیات هر یک تسلط کامل داشته باشند به شما کمک خواهند کرد تا فضایی یکدست، هماهنگ و چشم نواز داشته باشید. تنوع سبک های معماری برای طراحی آپارتمان بسیار زیاد هستند اما تنها چند مورد از آنها در بین کارفرمایان رواج دارد که در ادامه هر یک از آنها را به شکل مختصر معرفی می کنیم:

• اصول طراحی آپارتمان مدرن:

برای طراحی داخلی آپارتمان مدرن تا نما و بخش بیرونی باید به اصول و ویژگی های سبک مدرن پایبند بود. سبک مدرن به استفاده از خطوط صاف و مستقیم در طراحی، حذف کردن تزیینات و بخش های غیر کاربردی، استفاده از رنگ های خنثی و روشن و متریال های با کیفیت و سادگی در عین زیبایی تأکید دارد.

طراحی آپارتمان مدرن را نباید با لاکچری و لوکس اشتباه گرفت که به غلط در بین کارفرمایان رواج پیدا کرده است. آپارتمان های مدرن کاملا مجهز هستند و صرفا به دلیل حذف بخش های دکوراتیو و غیر ضروری در طراحی هزینه کمتری برای کارفرمایان دارد. طراحی مدرن آپارتمان ها بسیار پرطرفدار بوده و شاید بتوان گفت زیباترین و شکیل ترین سبک طراحی در دنیا به شمار می رود.

• اصول طراحی آپارتمان مینیمال:

طراحی ساده آپارتمان یا مینیمال وجه اشتراکات قابل توجهی با سبک مدرن از لحاظ مفهوم و کارکرد دارد اما تفاوت های جزئی آن باعث شده تا مناسب کسانی باشد که سادگی را می پسندند. بنابراین کسانی که قصد زندگی در آپارتمان های ساده ولی شیک را دارند به دنبال آپارتمان های مینیمال می گردند و در هنگام طراحی باید به خواسته و نیاز آنها توجه شود.

اصول طراحی آپارتمان به سبک مینیمال عبارتند از: حذف کامل تزیینات، رعایت سادگی و حذف بخش های پیچیده، تناسب و تقارن کامل برای تمامی المان ها جهت القای حس آرامش، تأکید بر ورود نور طبیعی به درون واحدهای آپارتمان به جای نورپردازی، رنگ و نورهای متضاد در کنار هم، استفاده از بافت های ساده و نرم در دکوراسیون داخلی، بکارگیری متریال های نه چندان لوکس مانند سنگ در ساخت و ساز و استفاده حداکثری از فضا.

• اصول طراحی آپارتمان لوکس و لاکچری:

طراحی آپارتمان های لوکس و لاکچری از لحاظ ویژگی و نکات نقطه مقابل سبک های مدرن و مینیمال هستند. در طراحی آپارتمان های لوکس و لاکچری با اینکه دست طراحان بازتر است و آزادی عمل بیشتری دارند اما پیچیدگی های خاص خود را دارد. در طراحی آپارتمان لاکچری باید به تمامی جزئیات و ریزه کاری ها پرداخته شود. این ریزه کاری ها از نما گرفته تا دکوراسیون داخلی را شامل می شود. تمامی تجهیزات و وسایل اعم از دکوراتیو و تزیینی تا المان های کاربردی و ضروری باید طراحی شوند. از بهترین متریال ها برای ساخت و ساز که شامل سنگ های طبیعی و مصنوعی است استفاده کنند.

آپارتمان های لوکس و لاکچری امکانات و تجهیزات پیشرفته تری دارند و معمولا مساحت واحدهای آپارتمانی بیشتر است. در نظر گرفتن ویو اتاق ها به سمت فضای بیرون و طبیعت، طراحی و ساخت در فضایی به دور از شلوغی و آلودگی شهرها از الزامات طراحی است. تزیینات سقف و دیوارها، بخش جزیره برای آشپزخانه و امکاناتی مثل استخر و جکوزی در واحدهای آپارتمانی لاکچری نیز بخشی از پلان معماری است.

خدمات گروه معماری آد

گروه معماری آد با در نظر گرفتن تمامی اصول و ضوابط گفته شده برای فضاهای مختلف آپارتمان و سبک های رایج در آپارتمان سازی و طراحی توانسته خود را به سلیقه و نیاز کارفرمایان بسیار نزدیک کند. جلب رضایت حداکثری کارفرماها و ساکنین آپارتمان اولویت اصلی گروه معماری آد محسوب می شود و بنابراین تمام تخصص و دانش فنی خود را در این زمینه به کار گرفته است. شما می توانید در زمینه طراحی آپارتمان در هر نقطه ای از کشور و در شرایط اقلیمی متفاوت و مهمترین سبک های معماری روی تجربه و تخصص ما حساب ویژه باز کنید. کارشناسان ما در این زمینه آماده پاسخگویی به سؤالات شما و ارائه مشاوره تخصصی هستند.